"Czy gdyby miłość była chorobą, chciałabyś się wyleczyć?"
Zamknijcie oczy i przez chwilę spróbujcie wyobrazić sobie, że żyjecie w rzeczywistości, gdzie miłość traktowana jest jak groźna, śmiertelna choroba, którą trzeba wyeliminować. Nikt nie może myśleć o jakichkolwiek uczuciach, a co dopiero mówić o nich głośno. Wszystkie więzi międzyludzkie są puste, oparte jedynie na słuszności i sztywnych zasadach.
Tak właśnie wygląda świat w pierwszej części trylogii autorstwa Lauren Oliver, pt. "Delirium".
Główną bohaterką jest Lena, wychowywana przez ciotkę po tym, jak jej ojciec zmarł, a matka popełniła samobójstwo, gdyż mimo trzech zabiegów nie zdołano jej wyleczyć z amor deliria nervosa. Dziewczyna po ukończeniu 18 lat ma zostać wyleczona i sparowana.
Jej całe życie zostaje wywrócone o 360 stopni, kiedy poznaje tajemniczego Aleksa. Po pewnym czasie zakochują się w sobie i nie chcą żyć według narzucanych zasad. Planują ucieczkę do Głuszy, żeby tam w spokoju móc być ze sobą. Jednak na kilka dni przed tym ich sekret zostaje odkryty, a zabieg przyśpieszony. W ostatniej chwili Lena zostaje uratowana przez Aleksa. Jedyną rzeczą, która dzieli ich teraz od wolności, jest wysokie ogrodzenie pod prądem. Pierwszy tom kończy się w momencie, gdy dziewczynie udaje się przedostać na drugą stronę, ale niestety bez swojego ukochanego, który kazał jej biec, mimo wszystko, jak najdalej..
Ta książka dosłownie porwała mnie już od pierwszej strony. Jest tak wciągająca, że zaczynając, nie można się oderwać aż do ostatniej kartki, do ostatniego zdania, a i tak ma się ochotę przeczytać to jeszcze raz. Można śmiało powiedzieć, że jest tak samo świetna jak słynna "Saga Zmierzch"i "Igrzyska Śmierci", lub nawet jeszcze lepsza. Gorąco zachęcam wszystkim do sięgnięcia po "Delirium", jak i po kolejne części. Postaram się je zdobyć i przeczytać w najbliższym czasie i napisać tutaj coś o tym.
Poszperałam trochę w internecie w celu znalezienia filmowej wersji. Dowiedziałam się, że książka ta miała się pojawić w formie serialu, ale stacja FOX odrzuciła produkcję serialu, przez co został udostępniony tylko jeden odcinek.
Kompletnie zszokowało mnie to, że fabułę prawie 360 stronicowej książki okrojono na zaledwie 45 minut, pominięto kilka najważniejszych faktów i wydarzeń. Spodobało mi się natomiast wprowadzenie bohatera Juliana Finemana, granego przez Gregga Sulkina (według wersji książkowej pojawia się on prawdopodobnie w drugiej części).
Na koniec zostawiam wam bardzo ciekawy cytat z tej właśnie książki, który bardzo mnie zaintrygował. Życzę wam dobranoc i udanego tygodnia ;*
